Nazwa écru pochodzi z języka francuskiego i oznacza dosłownie „niebielony” lub „surowy”. Nazwa odnosi się do naturalnego koloru lnu, bawełny lub jedwabiu, bez barwienia. Sam kolor ecru to delikatny i subtelny odcień pomiędzy kolorem kremowym, beżem a bielą. Odcień ten charakteryzuje się delikatnym, miękkim i subtelnie ciepłym kolorem.
Odcień ten jest uniwersalny i łatwo dopasowuje się do innych kolorów, takich jak biel, czarny, szary, brązowy lub granatowy, co czyni go popularnym wyborem dla materiałów wykończeniowych i tkanin dekoracyjnych.
Ecru w kodzie HEX i RGB
Kolor beżowy z delikatnym odcieniem żółci w kodzie szesnastkowym (HEX) to #C2B280, a w notacji RGB to RGB(194, 178, 128).
Ecru HEX #C2B280
Znaczenie koloru ecru
Ecru jest kolorem łagodnym i subtelnie ciepłym, który może kojarzyć się z delikatnością i romantyzmem. Kojarzy się z naturalnymi, organicznymi i ziemistymi elementami. W związku z tym, ten kolor może symbolizować prostotę i naturalność, a także harmonię i spokój.
Ecru w modzie ślubnej
Ecru coraz częściej wykorzystuje się w modzie ślubnej jako alternatywa dla tradycyjnej białej sukni ślubnej. Biały kolor, mimo że jest klasyczny i elegancki, nie zawsze pasuje do każdego typu urody i stylu. Ecru z kolei świetnie sprawdza się wśród osób, które chcą postawić na coś bardziej nietypowego, ale nadal eleganckiego i ponadczasowego.
Ten delikatny odcień beżu, który często kojarzy się z naturalnymi, organicznymi i vintage’owymi elementami, czyni go idealnym wyborem dla panny młodej, która szuka prostoty i naturalnego uroku w swoim stroju ślubnym. Ecru doskonale komponuje się z różnymi tkaninami i zdobieniami, takimi jak koronki, hafty, tiule, satyna czy jedwab. Dzięki temu projektanci są w stanie stworzyć piękne i różnorodne suknie ślubne.
Kolor ecru we wnętrzach
Kanapa lub fotele obite tkaniną w kolorze ecru będą się pięknie komponować z dodatkami w naturalnych odcieniach, takimi jak drewno, rattan czy wiklina. Warto jednak pamiętać, że ten odcień jest dość delikatny i podatny na zabrudzenia. Przed wyborem tkaniny należy więc upewnić się, że będzie ona łatwa w utrzymaniu czystości.
Kolor ecru świetnie komponuje się z dodatkami w odcieniach zieleni, brązu, beżu, szarości, a także z motywami roślinnymi i drewnianymi. Dzięki temu można uzyskać spójną i harmonijną aranżację, która wprowadzi do pomieszczenia spokój i relaks. Obecnie w modzie są naturalne, stonowane kolory, w tym także ecru. Trend na ekologiczne materiały i naturalne dodatki sprawia, że coraz więcej osób wybiera tkaniny w kolorze ecru do swojego wnętrza.
Z czym łączyć kolor ecru?
Kolor ecru to stonowany, naturalny odcień, który można łączyć z wieloma innymi kolorami i motywami dekoracyjnymi. Ekologiczne i naturalne połączenie stworzymy łącząc ze sobą ecru i odcienie brązu, co daje ciepłe i eleganckie wrażenie. Z kolei ecru i szarość tworzą spójną, stonowaną aranżację, która jest równocześnie klasyczna i nowoczesna.
Beż i ecru to odcienie, które idealnie do siebie pasują. Razem tworzą spokojną i harmonijną aranżację. Ten delikatny kremowy odcień będzie też świetnie współgrał z zieleniami. To połączenie kolorystyczne wprowadzi do Twojego wnętrza spokój i harmonię.
Z białym – subtelne, eleganckie połączenie. Ecru i biel to odcienie, które razem tworzą spójną i elegancką aranżację.
Orzeźwiające, relaksujące połączenie osiągniesz łączac ecru z dodatkami w odcieniach turkusu lub niebieskiego. Odcienie niebieskiego świetnie kontrastują z ecru, co daje spokojne i orzeźwiające wrażenie.
Ecru w malarstwie
Jednym z najbardziej znanych artystów, który używał koloru ecru był Edgar Degas, francuski impresjonista i postimpresjonista. Degas stosował ten kolor w swoich obrazach, zwłaszcza w scenach baletowych, gdzie często malował tło w odcieniach beżu i jasnoszarego, aby przedstawić scenerię teatru.
Innym artystą, który często stosował kolor ecru, był amerykański malarz Andrew Wyeth. Wyeth malował w stylu realizmu i często przedstawiał krajobrazy, a kolor ecru stanowił tło dla przedstawień pustych krajobrazów.
Kolor ecru używało wielu innych artystów, takich jak John Singer Sargent, Mary Cassatt, Pierre Bonnard i Édouard Vuillard, w celu przedstawienia subtelnego tonu i atmosfery w ich pracach.